1906 ರಲ್ಲಿ ಭಾರತದ ಅನಧಿಕೃತ ಧ್ವಜ. 

ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯ ಪೂರ್ವದ ಕಟುಸತ್ಯವೆಂದರೆ ಭಾರತವು ಎಂದಿಗೂ ಒಂದು ರಾಷ್ಟ್ರವಾಗಿ ಪ್ರತಿನಿಧಿಸುವ ರಾಷ್ಟ್ರಧ್ವಜವನ್ನು ಹೊಂದಿರಲಿಲ್ಲ. ವೀರರು ಮತ್ತು ರಾಜವಂಶಗಳು, ಆಡಳಿತಗಾರರು ಮತ್ತು ಯೋಧರ ಧ್ವಜಗಳು ಇದ್ದವು ಆದರೆ ಭಾರತದ – ದೇಶದ ಅಲ್ಲ. ಬಂಗಾಳದ ವಿಭಜನೆಯನ್ನು ಘೋಷಿಸುವವರೆಗೂ ಧ್ವಜವನ್ನು ಹೊಂದುವ ಅಗತ್ಯವನ್ನು ಭಾರತೀಯರು ನಿಜವಾಗಿಯೂ ಅನುಭವಿಸಲಿಲ್ಲ. ಆ ದಿನವನ್ನು ರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಶೋಕಾಚರಣೆಯ ದಿನವೆಂದು ಘೋಷಿಸಲಾಯಿತು. ಒಂದು ವರ್ಷದ ನಂತರ, ವಿಭಜನೆ ವಿರೋಧಿ ಚಳವಳಿಯ ವಾರ್ಷಿಕೋತ್ಸವದಂದು ಧ್ವಜವನ್ನು ಹಾರಿಸಲಾಯಿತು.

Read Here – India After Independence; Swatantra Nantarada Bharatha Prabandha in Kannada ; ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯ ನಂತರದ ಭಾರತ

ಬರ್ಲಿನ್ ಸಮಿತಿಯ ಧ್ವಜವನ್ನು 1907 ರಲ್ಲಿ ಭಿಕೈಜಿ ಕಾಮಾ ಅವರು ಮೊದಲು ಎತ್ತಿದರು.

ಇದನ್ನು ಸಚಿಂದ್ರ ಪ್ರಸಾದ್ ಬೋಸ್ ವಿನ್ಯಾಸಗೊಳಿಸಿದ್ದಾರೆ. ವಿಭಜನೆಯ ನಂತರ ಜನರು ಧ್ವಜವನ್ನು ಮರೆತುಬಿಟ್ಟರು. ಜರ್ಮನಿಯಲ್ಲಿ ನಡೆದ 2ನೇ ಅಂತಾರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಸಮಾಜವಾದಿ ಕಾಂಗ್ರೆಸ್‌ನಲ್ಲಿ ಭಾಗವಹಿಸಿದ್ದ ಮೇಡಂ ಭಿಕಾಜಿ ರುಸ್ತಂ ಕಾಮಾ ಅವರು ಬ್ರಿಟಿಷರೊಂದಿಗಿನ ರಾಜಕೀಯ ಹೋರಾಟದ ಕುರಿತು ಭಾಷಣ ಮಾಡಿ ಧ್ವಜಾರೋಹಣ ಮಾಡಿದರು.

1917 ರಲ್ಲಿ ಹೋಮ್ ರೂಲ್ ಚಳುವಳಿಯ ಸಂದರ್ಭದಲ್ಲಿ ಬಳಸಲಾದ ಧ್ವಜ. 

ಇದನ್ನು ಹೇಮ್ ಚಂದ್ರ ದಾಸ್ ನಿರ್ಮಿಸಿದ್ದಾರೆ. ವರ್ಷಗಳ ನಂತರ 1917 ರಲ್ಲಿ, ಹೋಮ್ ರೂಲ್ ಚಳುವಳಿಯ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ಬಾಲಗಂಗಾಧರ ತಿಲಕ್ ಮತ್ತು ಶ್ರೀಮತಿ ಅನ್ನಿ ಬೆಸೆಂಟ್ ಅವರು ಧ್ವಜವನ್ನು ವಿನ್ಯಾಸಗೊಳಿಸಿದರು.

ಧ್ವಜವನ್ನು ಅನಧಿಕೃತವಾಗಿ 1921 ರಲ್ಲಿ ಅಳವಡಿಸಲಾಯಿತು. 

1921 ರಲ್ಲಿ ಗಾಂಧೀಜಿ ಅವರು ರಾಷ್ಟ್ರಧ್ವಜವನ್ನು ಯೋಜಿಸಲು ಕೇಳಿಕೊಂಡರು, ನಂತರ ಅದನ್ನು ಪಿಂಗ್ಲೆ ವೆಂಕಯ್ಯ ವಿನ್ಯಾಸಗೊಳಿಸಿದರು.

Read this also – Sare jahan se acha Full Lyrics; Indian patriotic song ; ಸಾರೆ ಜಹಾನ್ ಸೆ ಅಚ್ಛಾ‌

ಧ್ವಜವನ್ನು 1931 ರಲ್ಲಿ ಅಳವಡಿಸಲಾಯಿತು. ಈ ಧ್ವಜವು ಭಾರತೀಯ ರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಸೇನೆಯ ಯುದ್ಧ ಸಂಕೇತವಾಗಿತ್ತು. 

ಸ್ವಾವಲಂಬನೆ, ಪ್ರಗತಿ ಮತ್ತು ಜನಸಾಮಾನ್ಯರನ್ನು ಪ್ರತಿನಿಧಿಸುವ ಧ್ವಜದಲ್ಲಿ ‘ಚರಖಾ’ ಇರಬೇಕೆಂಬ ಕಲ್ಪನೆಯಿಂದ ಗಾಂಧೀಜಿ ಆಕರ್ಷಿತರಾಗಿದ್ದರು. ಇದನ್ನು ಸ್ವರಾಜ್ ಧ್ವಜ, ಗಾಂಧಿ ಧ್ವಜ ಮತ್ತು ಚರಕಾ ಧ್ವಜ ಎಂದೂ ಕರೆಯುತ್ತಾರೆ. ಆದಾಗ್ಯೂ, 1931 ರಲ್ಲಿ, ಧ್ವಜವನ್ನು ಮಾರ್ಪಡಿಸಲು ಏಳು ಸದಸ್ಯರ ಧ್ವಜ ಸಮಿತಿಯನ್ನು ಕರಾಚಿಯಲ್ಲಿ ಸ್ಥಾಪಿಸಲಾಯಿತು.